Çok zaman önceydi,
O kadar zaman önceydi ki!…Zaman diye birşey yoktu.
İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar
yaşıyorlardı hayatı.
Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu dolu ve anlamlı bir şekilde hem de !….
Derken zaman diye üç parçalı birşey icat etti insanoğlu !….
Bir parçasına dün dedi,
Diğer parçasına bugün,
Öteki parçasına ise*yarın*
Sonra fesat karıştı zamana ve insanoğlu bugünü unuttu!…
Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı!…
Ama işin ilginç tarafı,
tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.
Farkında olmadan ziyan etti bu gününü….
Oysa yarın;bugüne dün diyor; dün de bugün için yarın diyordu….
Bir türlü beceremedi.
Bir eliyle yarına, diğer eliyle *düne *yapıştı.
Bugünü eline yüzüne bulaştırdı... oldukça mutsuz oldu insan.
Ve…
Ne gariptir ki yarının telaşını da; dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı…
Ama ;
Bugünü hiç yaşamadı, yaşayamadı!…
*Yeni bir haftada; ‘bugünü’ ;verimli , sağlıklı , zihni yetileri aktif ve geleceğe yönelik hayalleriyle veeee sevdikleriyle birlikte huzurlu yaşamayı başarabilmek temennilerimle *
Selam, saygı/ sevgi ve muhabbetlerimi iletiyorum.
Yolumuz uzun, meşakkatli!… Pek çok tuzak olabilir.Dikkatli , *sevgiyi hayatınızın merkezine koyarak * ve emin adımlarla,gerekli donanımlar ve önlemleri de alarak … Gerisini Yüce YARADAN’a bırakarak yolunuz/ yolunuz açık olsun …
