ZİLLETTEN İZZETE HER ZAMAN YOL VARDIR

Hz. Yusuf’un, kardeşleri tarafından gördüğü kötülükleri ve ihânetleri, kardeşleri tarafından gören kaç insan vardır acaba günümüzde?
Kuyuya atıldı, aç susuz bırakıldı, bir çok nimetten mahrum edildi, korunaklı kara, karanlık ve soğuk zindanlar gördü, iffeti incindi, iftiralara muhatap kaldı gencecik yaşında.
Peki, Yusuf’un bu durumda bile kardeşlerine ve diğerlerine karşı tutumu, davranışı ve duruşu ne oldu?Kardeşlerine ve kimseye karşı aynı ya da benzer kötülükleri değil yapmak, aklına bile getirmedi Yusuf. Kimselere ve olup bitenlere lânet okumadı, kaderine İsyan etmedi O.
Önsandı üzüldü, hüzünlendi elbet, ancak kimseye kalbini karartmadı, nefsini şımartmadı, kin duyup nefret etmedi Yusuf. O, yalnız ve ancak Rabb’ine sığındı, sabretti ve sadece Allah’a tevekkül etti.
Sabrı ve tevekkülü, sonunda zilletin prangalarını kırdı, kazandı izzet gördü, Mısır’a sultan oldu. Allah ne güzel vekil, ne güzel kefil.
Sabır ve tevekkül, her zorluğu aşmanın, her sıkıntıdan kurtulmanın teminatı.
Yegân yegân, sabra ve tevekküle ne kadar da çok ihtiyacımız var.Sabır ve tevekkülle, esen kalın efendim.